Obserwatorzy

poniedziałek, 22 grudnia 2014

Refleksje przy szopce

Od czego zacząć? Od życzeń czy od refleksji? Chyba lepiej skończyć życzeniami, żeby na końcu był jakiś przyjemny akcent, bo z moimi refleksjami to różnie bywa ;)


Jednak na samym początku chciałam bardzo podziękować za miłe komentarze, za wszystkie pozdrowienia i życzenia, za serdeczną paczkę od Madzi i w ogóle za wszelkie serdeczności, które mnie od Was spotykają.


 Skoro moje refleksje mają popłynąć przy szopce, to zacznę od fotki mojej szopki. Ma ona już ponad 60 lat :)


szopka


Boże Narodzenie. Nie będę tłumaczyła dlaczego to święto obchodzę i dlaczego akurat 25 grudnia. Zrobią to lepiej niewierzący, niepraktykujący, obojętni ateiści i wojujący ateiści itp.


Co roku czytam przeróżne wpisy i tłumaczenia, że to święto tak po prawdzie to pogańskie jest, że każdy ma prawo, że rodzinne itd.


Oczywiście - każdy ma prawo świętować co chce i kiedy chce i mnie nic do tego i wszelkie tłumaczenia są mi zbędne.


Ja świętuję narodzenie Jezusa. Dlaczego tego dnia? Bo jakiegoś dnia się urodził a skoro dokładnej daty nie znamy, to wystarcza nam te symboliczna.


Z tym Jezusem to jest problem. Przed wiekami już był problem. Zabić chcieli malucha, nie udało się, zginęły inne dzieci a TO konkretne ocalało.


Teraz szopka niektórym zaczyna przeszkadzać. Jakiś burmistrz we francuskim mieście zakazał, to znowu w Brukseli zniszczyli...


Szopka postawiona tylko na krótki czas, zamiast cieszyć zaczyna budzić nienawiść różnych grup.


Rozumiem nie wierzyć, nawet wykpić, ale niszczyć z furią? Kopać i deptać figurki przedstawiające pewną scenę z życia pewnej Rodziny...


(w tym miejscu widzę argumenty odnośnie palonej tęczy... eeee... odnośnie tęczy to już pisałam, że powinna się sama przenieść na jakiś Plac Tolerancji a nie przed kościołem na Placu Zbawiciela sterczeć i to nie na kilka dni postawiona, ale na wieki wieków amen, ewentualnie dodać jej jeden kolor, żeby była podobna do prawdziwej tęczy).


Jednak wrócę do Rodziny. Ano właśnie Rodzina.


Kobieta dzielna, matka. Mężczyzna pracowity, biorący odpowiedzialność za żonę i dziecko, chroniący ich. Dziecko urodzone w biedzie ale miłością otoczone. 
Ciąża nadawałaby się do usunięcia z powodu ciężkich warunków materialnych.


Ubóstwo. Bogactwo. 


Ostatnio głośno o tym. Jezus jeździł na osiołku a księża i biskupi ekstra samochodami.


Jezus miał pod ręką osiołka, gdyby miał rower lub cztery kółka to też by nimi jeździł. 
To są tylko przedmioty, środki prowadzące do celu i trzeba z nich korzystać gdy można.


Przedmioty mają służyć ludziom i powinny być użyteczne. Celem Jezusa było głoszenie dobrej nowiny a czy chodził piechotą czy jechał na ośle czy wsiadłby na rower czy poleciał helikopterem to całkiem drugorzędna sprawa. 


Można mieć wszystko i być ubogim. Ubogi w duchu, czyli taki, który korzysta z tego co ma pod ręką, ale się nie przywiązuje do tego.


Rozdaj wszystko co masz... Tutaj dokładnie widać o czym mowa. 


Nie chodzi Jezusowi o samo pozbycie się dóbr materialnych, ale o pokazanie, że bez trudu jest się zdolnym to zrobić, że nie jest się przywiązanym do tych dóbr, że w każdej chwili można rzucić wszystko i iść za Jezusem. 
 


To coś na zasadzie - pozbądź się komputera. Spróbuj to zrobić gdy nie wyobrażasz sobie życia bez gier, bez Facebooka itp.


Trudne? Chodzi więc o nieprzywiązywanie się do niczego i do nikogo bardziej niż powinniśmy być przywiązani do Boga, który - jak sam powiedział - jest Bogiem zazdrosnym.


On ma być na pierwszym miejscu. Wtedy spokojnie można być i bogatym. 


Dlaczego trudno bogatemu wejść do Królestwa Bożego? Bo jeśli widzi tylko bogactwo i myśli wyłącznie o jego pomnażaniu, to traci Boga z horyzontu. 


Gdyby miał wszystko i był w stanie w każdej chwili to wszystko stracić, to taki bogacz może być spokojny.


Dotyczy to każdego człowieka, czy biskupa czy prostego szaraczka, dla którego bogactwem przesłaniającym Boga może być rasowy kot, czy niespotykana roślina, czy zwykły wygodny bujany fotel.


Ludzie sądzą po pozorach, widzą drogi samochód i mówią - o temu to się w głowie przewraca.
Tyle tylko, że nie jest ważne CO ktoś posiada, ale JAK to posiada.


Kiedyś przed laty słuchałam Radio Maryja. Teraz wolę ciszę, więc rzadko kiedy włączam radio, a jeśli już to przeważnie jedynkę.


Jednak pamiętam zabieganego ojca Rydzyka, który ciągle pędził, ciągle coś organizował, rzadko kiedy spał i nawet na audiencję do papieża się spóźnił. 


Ludzie widzieli super samochód czy helikopter i zazdrościli i nadal zazdroszczą bogactwa.


OK. Nie zamieniłabym się w życiu!!! Cały czas w biegu, cały czas obrywać z każdej strony, nigdy porządnego wypoczynku, ciągle myśleć tylko o innych.


Ci, którym coś się wali, których zakład pracy upada, którym dzieje się krzywda, nagle przypominają sobie o tym Radiu i tam pędzą po ratunek, żeby sprawę nagłośnić, żeby ktoś pomógł, bo inne media nie chcą wysłuchać.


Wszyscy którzy widzą luksusowy samochód (ufundowany przez ludzi, którzy mieli prawo coś podarować i zrobili to dobrowolnie widząc w tym sens) wszyscy których ten samochód w oczy kole, niech najpierw zrobią tyle ile zrobił ojciec Rydzyk - radio, telewizję, gazetę, uniwersytet, hospicjum itd. Wszystko to poświęcając cały swój czas. Żadnych wydatków osobistych, żadnych luksusów na własny użytek.


Nie zamieniłabym się w życiu. Samochód służy jedynie do szybkiego przemieszczania, często są to wyskoki zagraniczne na jeden dzień, żeby coś załatwić lub z kimś się spotkać.  


Pamiętam audycję o ratowaniu stoczni. Był podany numer konta do wpłat. Wtedy do studia przyszedł Marian Krzaklewski i podpiął się do akcji ze swoją własną akcją - cegiełkami na ratowanie stoczni. 


Pamiętam to dokładnie.


Potem sprawa nie wypaliła. W Radio leciały cały czas komunikaty, że zwracają wszystkie pieniądze wpłacone na konto, chyba, że ktoś zdecyduje przekazać je na inny cel.


Tak, ja też wpłaciłam i ja zrezygnowałam pisemnie ze zwrotu, przekazałam je na inny cel.


Marian Krzaklewski cegiełek nie zwracał. To była osobna akcja.


Do tej pory wszyscy głośno wrzeszczą, że ojciec Rydzyk ukradł pieniądze przeznaczone na ratowanie stoczni.


Ludzie wierzą w te bzdury i jak gęsi powtarzają dalej.


To tak na marginesie rozważań o ubóstwie. 


Ubóstwo to nieprzywiązywanie się do dóbr a nie ich nieposiadanie. 
Każdy kto potrafi się dzielić, każdy kto liczy się z tym, że w każdej chwili może stracić wszystko - jest ubogim w Jezusowym znaczeniu, niezależnie ile ma pieniędzy i jakimi samochodami jeździ. 


Każdy odpowie za siebie, ten co robi biesiady a pod jego drzwiami czeka ktoś głodny - też odpowie.


W sumie to wszystko można podciągnąć pod przykazanie - Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną!


Ani samochód, ani komputer, ani żadne stworzenie, ani pieniądze - nic nie powinno przesłaniać Boga.


W dzisiejszych czasach wiele "bogactw" może zastąpić nam Boga - obżarstwo, lub przesadne dbanie o figurę, ukochane rybki w akwarium, hobby, polityka, przedmioty materialne i rzeczy niematerialne. Jednocześnie wszystkie te rzeczy mogą służyć naszej wierze i do Boga prowadzić. Zależy jak do nich podchodzimy, czy one nami rządzą, czy tylko nam służą.


To nie jest łatwe. Zakupoholizm, pracoholizm, dziecioholizm... Wszystko co jest przesadne nie jest dobre.


Dlatego nie zawężamy tego przykazania do rzeźb, obrazów, ale umieszczamy tam wszystko czemu dzisiejszy człowiek może oddawać pokłon.


Jeśli patrząc na obraz myślisz o tym, kogo on przedstawia, jeśli całujesz fotografię bliskiej osoby, jeśli postawisz kwiatki przed taką fotografią z myślą o osobie, którą na tej fotografii widzisz - to możesz być spokojny, pod warunkiem, że ta osoba nie przesłoni Boga.
Jeśli masz drogi samochód i wykorzystujesz go do służenia ludziom, to możesz być spokojny.

To takie moje rozważania na temat ubóstwa i bogactwa.

 


Ach ubogi żłobie,


Cóż ja widzę w tobie?


Droższy widok niż ma niebo,


W maleńkiej osobie,


Droższy widok niż ma niebo,


W maleńkiej osobie.




Zbawicielu drogi,


Jakżeś to ubogi,


Opuściłeś śliczne niebo,


Obrałeś barłogi


Opuściłeś śliczne niebo,


Obrałeś barłogi
 


Teraz poprószę kilkoma śnieżynkami :)


frywolitkowa gwiazdka


frywolitkowa gwiazdka


frywolitkowa gwiazdka


Ta powyższa gwiazdka nie jest mojego autorstwa (to znaczy wykonanie moje, ale pomysł nie mój). Odgapiłam ze strony  http://www.frivolitka.com



Fotki słabe, bo robione komórką, zanim aparat wrócił z naprawy.


A teraz kochani...


czas na życzenia świąteczne :)


Wszystkim tu zaglądającym życzę zdrowych, spokojnych, radosnych, rodzinnych Świąt Bożego Narodzenia, osobom niewierzącym - również życzę tego samego, oby to były dni pełne miłości. Wszystkim wszystkiego dobrego, a na Nowy 2015 Rok - życzę przede wszystkim spokoju.


Ubóstwa nie życzę ani sobie ani nikomu, jednak nadmiaru raczej też nie, bo co za dużo to niezdrowo :))) 


życzenia


************************************************************************


Na sam koniec zapraszam wszystkich na filmik pokazujący jak zrobić frywolitkową śnieżynkę. 


Klik 


 


i... mam nadzieję, że mnie nie znielubicie za te refleksje. Ja sama nie jestem ani bogata materialnie ani uboga, nie jestem też wolna od przywiązania do różnych dóbr materialnych i niematerialnych. Łatwo napisać długą rozprawę na temat, ale nie łatwo samemu tym żyć.


Jednak staram się nie oceniać innych, nie kłuje mnie w oczy czyjś dostatek, nie zastanawiam się czy zarobił ciężką pracą, czy zdobył nieuczciwie, czy umie i chce się dzielić czy wręcz przeciwnie.
Gdy ktoś biedny, to nie oceniam dlaczego - czy nieporadny czy spotkała go tragedia, czy przehulał wszystko.


Do zobaczenia za rok ;) 

środa, 10 grudnia 2014

Zafrywolitkowana na całego :)

Dziękuję za komentarze i pozdrowienia :)


Święta się zbliżają a ja sobie słucham audiobooków i frywolitkuję.


Gwiazdki i śnieżynki spadają z czółenek jedna za drugą. 


 frywolitkowa gwiazdka


frywolitkowa gwiazdka


frywolitkowa śnieżynka


frywolitkowe gwiazdki


frywolitkowe gwiazdki


frywolitkowe gwiazdki


frywolitkowe gwiazdki


frywolitkowe gwiazdki


Większość gwiazdek robiłam z Aidy 20. Na zdjęciach jest też dziesięć większych gwiazdek z Aidy 10.


Fotki z ciemnymi pasami górą i dołem, to wina aparatu. Zepsuł się i właśnie jest w drodze do Warszawy do serwisu.


Schemat do tej gwiazdki zamieściłam TUTAJ


Poza gwiazdkami wymyśliłam też coś, co przypomina dzwoneczki :)


frywolitkowe dzwoneczki


frywolitkowy dzwonek


To tyle nowości. 


No... dobra... jeast jeszcze komunijny komplet.


Zdjęcia robiłam komórką, bo cyfrak się zepsuł.


frywolitkowy komplet komunijny


frywolitkowy komplet komunijny


frywolitkowy komplet komunijny


frywolitkowy komplet komunijny


Kolczyki, o których wcześniej zapomniałam :)


frywolitkowe kolczyki


Teraz daję odpocząć łapkom, bo strasznie je zmasakrowałam nitkami. 
Dość powiedzieć, że jednego dnia tak się zawzięłam, że machnęłam osiem gwiazdek. Do tej pory małego palca nie czuję :D


Życzeń jeszcze nie składam, bo mam nadzieję, że przed świętami jeszcze się odezwę.
Do miłego zobaczenia więc i wszystkich serdecznie pozdrawiam :) 

wtorek, 25 listopada 2014

Gdy siedzę cicho...

Ano właśnie, gdy siedzę cicho to znaczy, że zdrowie znowu się posypało. Mówi się trudno ale cierpliwości już brakuje.


Mniej mnie przy komputerze, mniej robótek powstało. Z pewnością i taki okres w życiu jest potrzebny. Jednak zdecydowani wolę gdy w głowie się nie kręci, gdy serducho nie wariuje.


Nagorsza jest bezsilność. Gdy kilka kroków do łazienki staje się nagle wyjątkowo długim dystansem to co pozostaje? Chyba tylko być wdzięcznym, że jednak, mimo wszystko, udaje się te kika kroków zrobić.


Świat zwariował, niektórym chciałoby się wojny, inni obcinają głowy niewiernym, jeszcze inni zastąpili swoje imię własnymi preferencjami seksualnymi i obnoszą się z nimi dumnie jakby to była ich jedyna wartość  i jakby to wszystkich pozostałych musiało obchodzić.
Kandydaci się gryzą, media podgrzewają atmosferę, sądy mają gdzieś afery a skazują za głupoty.
Chorzy nadal muszą żebrać, celebrytka ma w nosie Boga, honor i ojczyznę, a dobrego proboszcza skatowali. Tęcza ocalała. Gdyby miała choć trochę rozumu, to przespacerowałaby się nocą na jakiś Plac Tolerancji i tam zakotwiczyła.
Młody kandydat z Radomia rzuca przed kamerą kur*ami. Student. Przyszłość narodu. Urody mu nie brak, ale szacunku do samego siebie za grosz. Co trzeba mieć w głowie żeby taką brudną sieczkę z własnych ust wydobywać?

A mnie się w łepetynie kręci i mam czas na myślenie i tak sobie myślę... no może już lepiej nie napiszę co myślę.


Pokażę za to kilka drobiazgów, niewiele tego, ale zawsze coś.

Wariacja na temat wzoru Coriny Mayfeldtn -


 IMG_8252_Medium_1024x768
IMG_8249_Medium_1024x768


IMG_8253_Medium_1024x768
Ten komplecik powstał już dosyć dawno, ale go tutaj jeszcze nie pokazywałam.


Kolejna rzecz, to taka już inauguracja okrsu komunijnego :) Dwa stroiki na świece.

 




Teraz jednak nadeszła pora na ozdoby choinkowe, więc i u mnie pojawiło się kilka śnieżynek frywolitkowych.


Śnieżynki są mojego własnego pomysłu.








Dwie śnieżynki mają już rozrysowany schemat więc gdyby ktoś chciał się poczęstować, to może - TUTAJ


Pozdrawiam wszystkich cieplutko i do zobaczenia :)

poniedziałek, 14 lipca 2014

Kolorowy resztkowiec - topik

Dziękuję za wszystkie miłe komentarze pod adresem frywolitkowej serwetki.

Dzisiaj chciałam pokazać co mi wyszło z niszczenia resztek kordonków Maxi. Pomysł własny (jak zwykle rodził się podczas robienia).
Szydełko 1,5 mm

Topik robiłam od boku poprzez przód, pozostawiłam wycięcie na pachę, tył i na koniec połączyłam ostatni rząd z pierwszym pozostawiając miejsce na drugą pachę.

Robiłam słupkami, rzędami skróconymi.
Czarny pasek wokół szyi jest zapinany z jednej strony na guziczek (dałam żółty).
Czarny dół już robiłam normalnie w okrążeniach słupkami.

szydełkowa bluzka

szydełkowa bluzka

szydełkowa bluzka

szydełkowa bluzka

szydełkowa bluzka

szydełkowa bluzka

I jeszcze trzy fotki z przymiarki, gdy topik nie był jeszcze skończony. Przymiarka o północy :)))

Wrzucam, bo widać boki topu.

szydełkowa bluzka

szydełkowa bluzka

szydełkowa bluzka

Ot, taka tęczowa Maranta, jak zwykle trochę szalona :)))

Pozdrawiam wszystkich cieplutko i do miłego... :)

niedziela, 6 lipca 2014

Znowu serwetka frywolitkowa

Witam cieplutko :)


Dziękuję za odwiedziny i za komentarze.


Dziś pokażę świeżynkę - kolejną serwetkę frywolitkową własnego pomysłu. Ledwie starczyło mi na nią nici, zostało tyciu tyciu.


Robiłam z Aidy 20. 


Serwetka ma średnicę 35 cm.


Pomysł na serwetkę rodził się w trakcie robienia. Niczego wcześniej nie planowałam.


Jestem z niej nawet zadowolona, choć bardzo trudno podejść obiektywnie do własnej pracy. 
Wiem, że daleko jej do Renulkowych ślicznotek, no ale i tak nie mogę narzekać.


serwetka frywolitkowa


serwetka frywolitkowa


serwetka frywolitkowa


 To tylko tyle.


Pozdrawiam i do zobaczenia :)

wtorek, 1 lipca 2014

Schemat, refleksje i ględzenie na YT

Witam słonecznie i deszczowo - taki mam nastrój pasujący do tego co za oknem.


Przeczytałam komentarze - za wszystkie bardzo dziękuję - i widzę, że na blogu mam całkowitą zgodność jeśli chodzi o długość sukienki :)


Chyba powinnam mieć dwie wersje tej kiecki jedną dłuższą a drugą krótszą ;)


 


Podaję obiecanego linka do schematu serwetki z poprzedniego wpisu. Jeśli ktoś jest chętny, to może się częstować.


KLIK


 


Jeśli ktoś lubi lekkie klimaty, to zapraszam do nowego filmiku na YT.


Wspominki związane z literaturą dziecięcą przy okazji porządków w pawlaczu :)


Tak sobie marudzę przez pół godziny... Całkiem mi odbiło :/


 



 


Na koniec cięższy temat, ale muszę go poruszyć, bo to co się dzieje nie daje mi spokoju.


Dziś pod wpływem impulsu napisałam na Facebooku co myślę, tak od serca.


Skopiuję tutaj ten tekst.


 


Do artystów wszelkiej maści...

Nie, nie będę protestować.

Nie pojmie sensu protestu ktoś, kto ponad szacunek do drugiego człowieka stawia wolność słowa.

Rzeźbiarzu, malarzu, poeto, pisarzu, autorze i aktorze - tak, masz prawo stworzyć coś co zrani innego człowieka.

- "Co z tego, że moja sztuka kogoś obraża? To demokracja. Mam prawo tworzyć sztukę, która obraża!" - mówi Rodrigo Garcia.

Panie reżyserze, prawo Pan ma, ale kultury za grosz.

Dla mnie posążek Buddy, to zwykły przedmiot, ale go nie opluję, przez szacunek dla kogoś, dla kogo taki posążek jest ważny.

Do obrońców wolności słowa za wszelką cenę - a co gdybym stworzyła sztukę o Twojej córce czy synu, gdybym kogoś bliskiego Tobie splugawiła, gdyby jakaś grupa artystów taką sztukę wystawiła?
Trafiłby do Ciebie argument - przecież nie musisz tego oglądać? Siedziałbyś cicho i cieszył się, że nie widzisz, a to, że wiesz to mało ważne.

Dla wielu, tak, dla wielkiej grupy osób Jezus Chrystus jest Kimś więcej niż nawet najbliższa osoba z rodziny.

Ludzie oddawali życe swoje, poświęcali nawet życie najbliższych dla Jezusa, dla wiary.

Śmieszy Cię to artysto?

Ma prawo śmieszyć, nawet powinno śmieszyć jeśli stoisz z boku i nie "czujesz bluesa".

Dalej to już wszystko zależy od tego czy jesteś człowiekiem kulturalnym czy nie.
Czy potrafisz szanować drugiego człowieka, czy masz gdzieś co inna osoba czuje.

Wolność słowa powinna się kończyć tam gdzie staje się zwykłym chamstwem.

Artyści, możecie ranić, możecie potrząsać człowiekiem, ale jest tyle środków wyrazu, że kulturalny artysta znajdzie taki, który pozwoli mu wyrazić co myśli bez pogardy.
Można być nawet brutalnym, ale nie wolno zapomnieć o szacunku do drugiej osoby.

Sztuka, obraz, rzeźba, powiesć... która ma jedyny cel - obrazić pewną grupę ludzi, obrazić drugiego człowieka...
Czy to jest jeszcze sztuka? 

Jakoś pasuje mi tutaj wiersz Miłosza, skierowany do zupełnie innej grupy -

"Który skrzywdziłeś człowieka prostego
Śmiechem nad krzywdą jego wybuchając,
Gromadę błaznów koło siebie mając
Na pomieszanie dobrego i złego"

Tym razem śmiech nad wartościami, nad wiarą, nad uczuciami...

Wracając do wolności słowa, wolności wypowiedzi taki oto obrazek.

Pewien młody aktor napisał coś na swym facebookowym profilu. Użył słowa "pedały". 
Pewna dyrektorka teatru napisała coś swym facebookowym profilu. Nazwała papieża ch**em.

Obie wypowiedzi pozbawione szacunku. Słowa pozbawione szacunku (nie wnikam w treść). Treść można wyrazić na wiele sposobów.

Porównajcie sami odzew artystycznego świata na te dwie prywatne, ale wyrażone publicznie wypowiedzi. 
Kto kogo ganił, kto kogo popierał i czy ktokolwiek w tym wszystkim pomyślał o zwykłym szacunku.

Dlatego nie będę protestować. 

Nie pojmie sensu protestu ktoś, kto ponad szacunek do drugiego człowieka stawia wolność słowa.

Mówcie co Wam ślina na język przyniesie, plujcie, puszczajcie pianę z wściekłości, obrażajcie jeśli inaczej nie potraficie.

Sami sobie świadectwo wystawiacie.

Krzyczcie o wolności słowa, używajcie modnych słów - kluczy typu TOLERANCJA.

Szkoda tylko, że nie wiecie co to szacunek. 

Aha... a jeśli już Wam zabraknie artystycznych środków wyrazu, to zawsze pozostaje pokazanie gołej d***.


 


-----------------------------------------


 


Dziwny ten dzisiejszy wpis i lekki i ciężki, taki jak i ta pogoda - trochę słonka, trochę deszczu.


 


Pozdrawiam i do miłego... 

sobota, 28 czerwca 2014

Serwetka frywolna, ględzenie na YT i takie tam...

Dzieńdoberek :)


Sukienka z poprzedniego wpisu zostałą grzecznie przedłużona. Sądząc z opinii wyrażanych na facebooku to trudno powiedzieć, która wersja jest lepsza. 
Mniej więcej tyle samo osób wypowiedziało się za dłuższą co i za krótszą :)))


sukienka szydełkowa


szydełkowa sukienka


Muszę przyznać, ze bardzo polubiłam te wiatraczki :)



Serwetka.
Potrzebna była mi niewielka serwetka w kolorze bordowym.
Wzięłam więc czółenka i zaczełam wymyślać.


Z tego wymyślania powstało takie coś -


 frywolitkowa serwetka


frywolitkowa serwetka


frywolitkowa serwetka


frywolitkowa serwetka


itd. rząd po rządku, aż wyszła taka-


frywolitkowa serwetka


frywolitkowa serwetka


frywolitkowa serwetka


frywolitkowa serwetka


Pomimo że długie łuczki nie są zbyt praktyczne, to jednakzdecydowałam się na taki eksperyment, ponieważ mam już sporo serwetek dość gęstych, grzecznych, zapikotkowanych na cacy, delikatnych.


Zawsze to coś innego.


Serwetka jest z Aidy 15 i ma 28 cm średnicy.


Całkiem ładnie prezentuje się na mojej szafce nocnej (która jest w kolorze jasnego drewna).


Po zrobieniu serwetki narysowałam schemat. 


Łoj... o ileż trudniej rysować niż machać czółenkiem. Dłużej rysowałam ten schemat niż robiłam serwetkę.


Wprowadziłam do niego kilka poprawek i jutro wrzucę go na moją stronkę, jeśli więc ktoś będzie miał ochotę, to może skorzystać.


Po zrobieniu schematu powstała... kolejna serwetka :D Tym razem żółta.
Wzór ten sam z lekkimi modyfikacjami. Dodałam też troszkę pikotków, niepotrzebnie.


Druga rodziła się tak -


 frywolitkowa serwetka


frywolitkowa serwetka


frywolitkowa serwetka


frywolitkowa serwetka


frywolitkowa serwetka


frywolitkowa serwetka


frywolitkowa serwetka


frywolitkowa serwetka


frywolitkowa serwetka


frywolitkowa serwetka


frywolitkowa serwetka


frywolitkowa serwetka


frywolitkowa serwetka


frywolitkowa serwetka


frywolitkowa serwetka


Żółta serwetka jest z Aidy 20 i ma 27 cm średnicy. 


Tutaj wrzucam tylko zajawkę schematu bez podanej ilości słupków. W pełnym rozmiarze będzie gdzie indziej a na blogu jutro go podlinkuję.


scheamt serwetki


serwetki


A co z ględzeniem na YT?


Ano rozgadałam się na temat moich problemów z cerą i jak sobie z tymi problemami radzę (raz lepiej raz gorzej). 
Miałam nie robić filmików tego rodzaju, ale jedna z czytelniczek blogowych namówiła mnie (po tym jak tutaj napisałam, ze nie będę opowiadała o urodzie skoro sama urody żadnej nie mam :)), żebym jednak co nieco opowiedziała, bo może komuś coś akurat pomoże.


I takim sposobem powstał TEN FILM. Długi :(  


 


Aha, te nieszczęsne kolczyki chabrowe są już u nowej właścicielki. Widziałam nawet fotki :)


Pozdrawiam i dziękuję za wszelkie komentarze :)